Sahara i Amazonia to jedne z największych fenomenów natury. O amazońskich lasach mówi się często jako o głównych płucach planety. Okazuje się, że największa pustynia świata jest ściśle powiązana z największą puszczą na Ziemi. Kluczową rolę odgrywa zwłaszcza wiatr, który przywiewa nad Amazonię wiele koniecznych do utrzymania różnorodności życia substancji mineralnych.
Dostawy niezbędnych substancji takich jak fosfor, potas i wiele innych, które są przenoszone do gleby przez deszcze i rzeki pochodzą z Sahary. Głównym czynnikiem sprawczym takiego nawożenia są okołorównikowe wiatry wiejące stale od strony pustyni.
Eksperci z University of Maryland, postanowili dowiedzieć się więcej o tym ile piasku ze składnikami odżywczymi z Afryki dociera do Amazonii. Dane te mogą pomóc zrozumieć, jak puszcza amazońska reaguje na zmiany klimatu. Jeżeli wiatr przenosi stosunkowo niewielką ilość piasku, wtedy wzrost poziomu dwutlenku węgla w atmosferze nie doprowadzi do poszerzenia lasów Amazonii, bo nie będzie tam wystarczającej ilości składników odżywczych.
Badania i monitorowanie przepływu pyłu nad Oceanem Atlantyckim trwało 7 lat. Naukowcy korzystali między innymi z francuskich satelitów klimatycznych z serii Calipso, które zostały wyniesione w 2006 roku przez francuską agencję kosmiczną CNES. Ekolodzy przeprowadzili również wyprawy do Karaibów i Amazonii, gdzie pobrali próbki kurzu i przeanalizowali jego skład chemiczny.
Okazało się, że co roku różne zjawiska pogodowe przenoszą w kierunku Amazonii około 182 mln ton piasku i pyłu, z których 15% kończy w oceanie przed dotarciem do Ameryki Południowej. Do lasów Amazonii dostaje się średnio 130 milionów ton piasku z Sahary, który zawiera 22 tysiące ton fosforu. Jednak dane te nie są kompletne, a siedem lat obserwacji jest dalece niewystarczające do przewidywania długoterminowych trendów i wpływu zmian klimatu na Amazonię.
