W ciągu ostatnich kilkunastu miesięcy byliśmy świadkami całej serii niszczycielskich tajfunów na Pacyfiku. Te odpowiedniki atlantyckich huraganów stają się jednak na tyle częste i gwałtowne, że grozi to zniszczeniem wielu wyspiarskich państw w obrębie Oceanu Spokojnego.
Ostatnio katastrofalny tajfun Maisak uderzył w Wyspy Marshalla. Tajfun pozostawił bez dachu nad głową tysiące ludzi. Uszkodzeniu uległo 60% wszystkich domów w kraju. 24 tysiące osób zostało ewakuowanych. Pięć osób zginęło, kilkadziesiąt zostało rannych. Zdaniem władz tego archipelagu intensywne tropikalne burze występowały już w przeszłości, ale nie z taką częstotliwością.
Bardzo podobne nieszczęście spotkało też archipelag Vanuatu, gdzie kilka tygodni temu tajfun Pam dosłownie zrównał z ziemią dużą część stolicy kraju. Około 90% domów w zostało zniszczonych. Ponad 10 tysięcy osób zostało zmuszonych do życia w ośrodkach ewakuacyjnych.
Tajfuny, które wieją z prędkością atlantyckich huraganów piątej kategorii, stały się śmiertelnym zagrożeniem dla wszystkich państw zlokalizowanych w obrębie basenu Pacyfiku. Rządzący w zagrożonych krajach przywódcy głośno domagają się działania społeczności międzynarodowej sugerując, że to są właśnie skutki zmian klimatu, a biorąc pod uwagę ilość supertajfunów w ostatnich miesiącach oczywiste staje się, że mamy do czynienia z ich intensyfikacją i pod względem liczebności jak i siły.
Gdy nadchodzi huraganowy wiatr, który jest w stanie nie tylko zniszczyć domy, wyrwać drzewa, ale i wywiać glebę, to nie ma ratunku dla wszystkich wysepek które znajdą się na jego drodze. Widok spustoszenia jakie pozostawiły po sobie ostatnie tajfuny może szokować. Wydaje się, że konieczne jest stworzenie stałych mechanizmów pomocowych, które pomogą tym państewkom podźwignąć się po tych atakach natury i przygotować się na przetrwanie następnych.
Źródło:
